8 έτη ago · ΡΟΖΑ ΛΑΙΟΥΣ · 0 comments
«Τα συναισθήματά μου είναι σημαντικά!!!»
Ένα από τα βασικότερα συστατικά της συναισθηματικής ασφάλειας ενός παιδιού είναι η σύνδεση με τους γονείς του. Όταν δηλαδή οι γονείς τον κάνουν να νιώθει πως είναι πολύ κοντά του, τον αγαπάνε και τον δέχονται χωρίς όρους. Αυτή η σύνδεση είναι τόσο σημαντική που επηρεάζει την εμπιστοσύνη που μπορεί να δείχνει το παιδί σε άλλα άτομα, το κατά πόσο αποδέχεται τον εαυτό του και νιώθει καλά με το να πλησιάσει άλλα άτομα, το πόσο μπορεί να είναι αυθόρμητο και να εκφράζει τα συναισθήματά του.
Τι θα έλεγε όμως ένα παιδί που νιώθει πως συνδέεται με τους γονείς του:
«Παίζουν μαζί μου και περνάνε χρόνο μαζί μου,
τους αρέσω και τους λείπω όταν δεν είμαι μαζί τους,
τους ενδιαφέρουν τα βαθύτερα συναισθήματά μου και τα δικά τους,
είναι περήφανοι για μένα, ακόμα και για τα ελαττώμματά μου,
μου μιλάνε με σεβασμό,
πιστεύουν σε εμένα και με καθοδηγούν».
Η πραγματική σύνδεση με το παιδί γίνεται όταν και οι δύο πλευρές εκφράζουν τα συναισθήματά τους, και οι γονείς και το παιδί. Γίνεται με τέτοιο τρόπο που δημιουργείται ένα ζεστός και στενός δεσμός και αναπτύσσεται η συναισθαντική κατανόηση. Αυτό που νιώθει το παιδί είναι πως οι σκέψεις του, οι ιδέες του, τα συναισθήματά του, οι νίκες και οι ήττες του έχουν θέση στην καρδιά των γονιών του αλλά και αντίστροφα, και το παιδί νιώθει το ίδιο για τους γονείς του.
Το παιδί νιώθει πως οι γονείς του το αποδέχονται όταν το εκτιμούν για αυτό που είναι, για τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του, τα ελαττώμματά του, και το νιώθουν ως ευλογία στη ζωή τους.
Η σύνδεση και η αποδοχή μετατρέπουν το σπίτι σε ένα ασφαλές μέρος για το παιδί. Και όσο πιο ισχυρή είναι η σύνδεση, τόσο το παιδί θα δέχεται τις αξίες των γονέων του και τόσο οι γονείς θα μπορούν να το επηρεάζουν.
Για να συνδεθούν οι γονείς με το παιδί χρειάζεται να επικοινωνήσουν συναισθηματικά μαζί του. Δηλαδή να εκφράζουν τα συναισθήματά τους στο παιδί, και όχι μόνο με τα λόγια, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της επικοινωνίας γίνεται εξωλεκτικά με τη στάση τους σώματος, τον τόνο της φωνής, τις εκφράσεις του προσώπου, το βλέμμα. Υπάρχει μεγάλη σύγκρουση όταν τα λόγια μας λένε κάτι και ο τόνος μας λέει κάτι άλλο. Σαφώς είναι κάτι που προκαλεί σύγχυση σε ένα παιδί.
Όσο μεγαλώνει το παιδί, χρειάζεται ως γονείς να διασφαλίσουμε αυτή τη σύνδεση. Η αυτονομία του αυξάνεται, όμως θα πρέπει να επιβεβαιωθούμε πως υπάρχει χώρος για εμάς στη ζωή του και να εξακολουθούμε να αγωνίζομαστε για να διατηρήσουμε αυτή τη σχέση και σύνδεση μεταξύ μας.
Βιβλιογραφία
Louis, J. P., & McDonald Louis, K. (2015). Good Enough Parenting. An In-Depth Perspective on Meeting Core Emotional Needs and Avoiding Exasperation. Morgan James Publishing.
Categories: Γονείς και παιδιά, παιδιά και έφηβοι
